ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วรรณยุกต์, วรรณยุต '

    วรรณยุกต์, วรรณยุต   หมายถึง น. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทยมี ๕ เสียงคือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวามีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูปคือ ? (ไม้เอก) ? (ไม้โท) ? (ไม้ตรี) ? (ไม้จัตวา).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วรรณยุกต์, วรรณยุต

    น. ระดับเสียงสูงต่ำของคำในภาษาไทยมี ๕ เสียงคือ เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท เสียงตรี เสียงจัตวามีรูปเครื่องหมายบอกระดับของเสียงอยู่เบื้องบนอักษร ๔ รูปคือ ? (ไม้เอก) ? (ไม้โท) ? (ไม้ตรี) ? (ไม้จัตวา).

  • วรรณศิลป์

    น. ศิลปะในการประพันธ์หนังสือ เช่น ลิลิตพระลอเป็นวรรณคดีที่มีวรรณศิลป์สูงส่ง, ศิลปะทางวรรณกรรม เช่นนักวรรณศิลป์; วรรณกรรมที่ถึงขั้นเป็นวรรณคดี, หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี.

  • วรรณนา

    [วันนะ] น. พรรณนา, การกล่าวถ้อยคําให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ.(ส. วรฺณนา; ป. วณฺณนา).

  • วรรณพฤติ

    [วันนะพรึด] น. ฉันท์ที่กําหนดด้วยอักษรตามอักขรวิธีเป็นเสียงหนักเบาที่เรียกว่า ครุ ลหุ เป็นสำคัญ.

  • วรรณึก

    น. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

  • วรรธกะ

    [วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทําให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).

  • วรรธนะ

    [วัดทะนะ] น. ความเจริญ, ความงอกงาม. (ส. วรฺธน; ป. วฑฺฒน).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒